மாமழை போற்றுதும்

உருகிக் கரைந்து போய்க்கொண்டிருக்கிறது
இம் மாமழையில்
நீ தந்த வருத்தங்கள் ..
உணர்வுகளில் குளிர் ஏறி மருகுகிறது
உன் அருகாமை வேண்டி..

உன் கதைகள்
உன் வியப்புகள்
நீ தந்த கூழாங்கல்
உன் பிரிய ஜன்னலோரம்
குறுந்தகவல் ஸ்மைலிக்கள்
எல்லாம்
சடசடக்கும் மழை சொட்டுகளாகி
விழுந்து புரள்கின்றன
மேனியிலும் மனத்திலும் ...

மழை சாட்சியாய் கேட்கிறேன்
தேநீர் தயாரிக்க நான் தயார்
என் பிழைகளை மன்னிக்க நீ தயாரா?

குளிரூட்டி

கூட்ட நெரிசல் மிகுந்த
பேருந்துகளால்
அரசாங்கத்தை
திட்டிதீர்த்து கொண்டிருந்தேன்.
இளம் காற்று வீசும்
ஒரு தமிழ் பாடலை கேட்டபடி
ஏ சி பேருந்தில்
நானுமொருமுறை
பயனிக்கும்வரை.

அதிதேவதை

அகல விழிக்கும்
சாமிக்கு பயப்படாமல்
கோவில் சுவர்களின்
எதிரொலி உந்த
தம்பி பெயரை
உரக்கக் கத்திப் பார்க்கிற சிறுமி
எனக்கு அதிதேவதை.

பொழியும் மழையில்
சைக்கிள் பயணம்
வேகம் குறைவாய்...

பூனைகள் அலையும் இரவு

நடுநிசியில் உன்னை
எழுதத் துடிக்கின்றன விரல்கள்
வெள்ளைப் பூனையின் அலைவுகளென
அறையில் ஒளிரும்
ஒரு குட்டி மஞ்சள் ஒளியோடு
முரண்டுபிடித்து விளையாடும்
என் நினைவுகளின்
அச்சிறு கணங்களிலும்
வானத்தின் நீலம்
உன் கன்னத்தில் இருப்பதாய்
ஊகிக்க முடிகிறது.
வரிசையாய் அடுக்கிவைத்திருக்கும் என்
டெனிம் பெர்ப்யூம் டப்பாக்களின் மீது
உன் பெயரை
உரக்கக் கத்தியபடி
ட்ரம்ஸ் இசைக்கலாம்
போலிருக்கிறது.

நவீன தலைவனின்
மடலேறுதல்
டயலர் டியூன் பாடல்.